Mag je een gesprek met werknemer of werkgever stiekem opnemen?

Smartphone Cell Phone Fingers The Mobile Unit Hand (Maxpixel free)

Het opnemen van gesprekken tussen werknemers en werkgevers met een smartphone is tegenwoordig heel eenvoudig. Het gebeurt ook steeds vaker. Maar is het toegestaan? En hoe gaan rechters hiermee om? Patrick Mommers, jurist bij Koninklijk Nederlands Vervoer, licht dit onderwerp toe.

Allereerst is het erg belangrijk dat als iemand zelf deelneemt aan een gesprek dat hij of zij opneemt, ook al is het stiekem, er in elk geval géén sprake is van een strafbaar feit. Strafrechtelijk is er dus geen probleem.

Vervolgens is de vraag hoe het opnemen van gesprekken gezien moet worden met het oog op de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). De privacy van een gesprekspartner lijkt immers in het geding. Op zichzelf zal een bandopname onder de definitie van verwerking van persoonsgegevens vallen. Vervolgens moet er, zoals dat in de AVG heet, een grondslag zijn. Die zou gevormd kunnen worden door het zogenaamde gerechtvaardigde belang. Maar de AVG kent meer strenge regels en voorwaarden. Zo zal een middel, in dit geval het stiekem opnemen van een gesprek, noodzakelijk moeten zijn.

Als het echt niet anders kan

Ook moet het doel echt niet op een andere, minder vergaande manier kunnen worden bereikt. Als een werknemer lange tijd vaststelt dat een werkgever gespreksverslagen onjuist opstelt, dan zou het voorstelbaar kunnen zijn dat het opnemen van een gesprek op grond van de AVG is toegestaan – als het echt niet anders kan. Benadrukt wordt dat hier niet te lichtvaardig mee omgegaan mag worden. Als er te snel, zonder noodzaak, naar dit middel wordt gegrepen, terwijl er misschien andere mogelijkheden zijn om het doel te bereiken, dan zal het opnemen als onrechtmatig worden aangemerkt.

Zakelijk karakter

Dan de vraag hoe rechters in arbeidszaken omgaan met heimelijk opgenomen gesprekken. Als er al sprake is van onrechtmatig verkregen bewijs, dan moet er een belangafweging plaatsvinden. Daarbij staat, kort gezegd, de waarheidsvinding voorop. Voor zover bekend laten rechters stiekem opgenomen gesprekken bijna altijd toe als bewijs. Veelal overwegen rechters dat dit het geval is omdat de gesprekken een zakelijk karakter hebben. Het wordt dus toegestaan.

Het komt vaker voor dat een werknemer een gesprek met een werkgever opneemt dan andersom. Over werkgevers die gesprekken opnemen is er bijna geen jurisprudentie. Bedacht kan worden dat ook hier het eerdergenoemde zakelijke karakter een rol zal spelen. Van de andere kant zou een werkgever voor de voeten geworpen kunnen worden dat er andere mogelijkheden voorhanden zijn om stellingen te bewijzen. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat er meerdere personen bij een gesprek aanwezig zijn.

Wantrouwen

Dat niet zomaar klakkeloos gesprekken moeten worden opgenomen, blijkt uit de volgende zaak. In een geval waarin een werknemer lange tijd stelselmatig gesprekken met zijn werkgever opnam, werden de opnames een boemerang: juist op basis daarvan vond de rechter dat de werknemer een groot wantrouwen had laten zien richting werkgever. De arbeidsovereenkomst werd ontbonden.

Maar zo gaat het niet altijd. In weer een andere zaak betoogde de werkgever ook dat de opnames lieten zien dat werknemer de werkgever wantrouwde. Daar had de rechter in dit geval geen boodschap aan. De werknemer begon namelijk pas met het opnemen van gesprekken nadat de arbeidsverhouding al flink verstoord was. Het verzoek van de werkgever tot ontbinding werd door de rechter afgewezen.

Patrick Mommers
Jurist bij KN

Onderwerpen: , , ,

Auteur: Frank van de Ven

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.

Mag je een gesprek met werknemer of werkgever stiekem opnemen? | CarwashPro

Mag je een gesprek met werknemer of werkgever stiekem opnemen?

Smartphone Cell Phone Fingers The Mobile Unit Hand (Maxpixel free)

Het opnemen van gesprekken tussen werknemers en werkgevers met een smartphone is tegenwoordig heel eenvoudig. Het gebeurt ook steeds vaker. Maar is het toegestaan? En hoe gaan rechters hiermee om? Patrick Mommers, jurist bij Koninklijk Nederlands Vervoer, licht dit onderwerp toe.

Allereerst is het erg belangrijk dat als iemand zelf deelneemt aan een gesprek dat hij of zij opneemt, ook al is het stiekem, er in elk geval géén sprake is van een strafbaar feit. Strafrechtelijk is er dus geen probleem.

Vervolgens is de vraag hoe het opnemen van gesprekken gezien moet worden met het oog op de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). De privacy van een gesprekspartner lijkt immers in het geding. Op zichzelf zal een bandopname onder de definitie van verwerking van persoonsgegevens vallen. Vervolgens moet er, zoals dat in de AVG heet, een grondslag zijn. Die zou gevormd kunnen worden door het zogenaamde gerechtvaardigde belang. Maar de AVG kent meer strenge regels en voorwaarden. Zo zal een middel, in dit geval het stiekem opnemen van een gesprek, noodzakelijk moeten zijn.

Als het echt niet anders kan

Ook moet het doel echt niet op een andere, minder vergaande manier kunnen worden bereikt. Als een werknemer lange tijd vaststelt dat een werkgever gespreksverslagen onjuist opstelt, dan zou het voorstelbaar kunnen zijn dat het opnemen van een gesprek op grond van de AVG is toegestaan – als het echt niet anders kan. Benadrukt wordt dat hier niet te lichtvaardig mee omgegaan mag worden. Als er te snel, zonder noodzaak, naar dit middel wordt gegrepen, terwijl er misschien andere mogelijkheden zijn om het doel te bereiken, dan zal het opnemen als onrechtmatig worden aangemerkt.

Zakelijk karakter

Dan de vraag hoe rechters in arbeidszaken omgaan met heimelijk opgenomen gesprekken. Als er al sprake is van onrechtmatig verkregen bewijs, dan moet er een belangafweging plaatsvinden. Daarbij staat, kort gezegd, de waarheidsvinding voorop. Voor zover bekend laten rechters stiekem opgenomen gesprekken bijna altijd toe als bewijs. Veelal overwegen rechters dat dit het geval is omdat de gesprekken een zakelijk karakter hebben. Het wordt dus toegestaan.

Het komt vaker voor dat een werknemer een gesprek met een werkgever opneemt dan andersom. Over werkgevers die gesprekken opnemen is er bijna geen jurisprudentie. Bedacht kan worden dat ook hier het eerdergenoemde zakelijke karakter een rol zal spelen. Van de andere kant zou een werkgever voor de voeten geworpen kunnen worden dat er andere mogelijkheden voorhanden zijn om stellingen te bewijzen. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat er meerdere personen bij een gesprek aanwezig zijn.

Wantrouwen

Dat niet zomaar klakkeloos gesprekken moeten worden opgenomen, blijkt uit de volgende zaak. In een geval waarin een werknemer lange tijd stelselmatig gesprekken met zijn werkgever opnam, werden de opnames een boemerang: juist op basis daarvan vond de rechter dat de werknemer een groot wantrouwen had laten zien richting werkgever. De arbeidsovereenkomst werd ontbonden.

Maar zo gaat het niet altijd. In weer een andere zaak betoogde de werkgever ook dat de opnames lieten zien dat werknemer de werkgever wantrouwde. Daar had de rechter in dit geval geen boodschap aan. De werknemer begon namelijk pas met het opnemen van gesprekken nadat de arbeidsverhouding al flink verstoord was. Het verzoek van de werkgever tot ontbinding werd door de rechter afgewezen.

Patrick Mommers
Jurist bij KN

Onderwerpen: , , ,

Auteur: Frank van de Ven

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.